Ανοιξη και κανείς δεν μπορεί να κάτσει ήσυχα
μ'όλα τα μηνύματα που φτάνουν.
Βγαίνουμε έξω σαν να προυπαντήσουμε επισκέπτες
άγρια τριαντάφυλλα τις μέντες δίπλα στο νερό.
Ενας κόμπος σφιχτός χαλαρώνει.
Κάτι που πέθανε το Δεκέμβρη
σηκώνει το κεφαλάκι του κι ανοίγει.
Δέντρα η συγκέντρωση της φυλής!
Ποιός τα βγάζει πέρα
με τέτοια συνάθροιση;
Μπροστά σε τέτοια δύναμη
ο άνθρωπος είναι κρεμμύδι για το μαγείρεμα
σκνίπα που διώχνεις με το χέρι.
Από την ποίηση του Ρουμί, απόδοση Βίκος Ναχμίας, εκδόσεις Ντέφι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου